Soms lijkt fictie op de realiteit, maar wat is fictie?
Tijdens mijn researchreis door Frankrijk, dromend, wandelend in de bergen, kwamen mijn personages tot leven en namen het verhaal over. Zijn zij gebaseerd op werkelijk bestaande personen? Nee!. Hier past de disclaimer die meestal gebruikt wordt in romans; 'Alle personages en omstandigheden in dit boek zijn louter aan de verbeeldingskracht van de auteur ontsproten.'
Maar kan dat wel? waar komen de beelden in het hoofd van de auteur dan vandaan? Ik noem mijn fantasie altijd een quilt deken van ervaringen en beelden van jezelf en anderen en... het leven. Natuurlijk denkt de lezer personages te herkenen, ze zijn ook gebaseerd op iedereen om ons heen. Hun ervaringen zijn voortgekomen uit flarden ervaringen die van horen, zien of lezen of bedenken zijn ontstaan.
De hoofdverhaallijn is volledig verzonnen, maar de setting is gebaseerd op gebeurtenissen die zijn geleend uit de werkelijkheid.
Mijn hoofdpersonage Anne komt in contact met bestaande mensen - kunstenaars, die we geen andere naam kunnen en mogen geven omdat zij de kunst gemaakt hebben waar Anne naar kijkt. Anne werkt aan bestaande opdrachten omdat dat bij haar leven past als fotograaf en geen rechten van anderen in de weg staan. Integendeel de aandacht die in de roman gegeven wordt aan kunst, film en fotografie van events, plaatsen en gebeurtenissen, geeft de eer aan de oorspronkelijke makers die hen toekomt. De historische gebeurtenissen zijn gebaseerd op werkelijkheid en sommige personages zijn bestaande personen die verbonden zijn aan die gebeurtenis. Ik dank de kunstenaar Jan Dibbets voor zijn prachtige glaskunst en mijn lieve vriend Rolf Orthel, de documentairemaker, die mij inspireerde tot de hoofdverhaallijn.
De personages van de mannen in het leven van Anne zijn gebaseerd op de karakters van mijn beste vrienden Henk en Pim, maar de gebeurtenissen zijn verzonnen met hun toestemming :) Ook zij vonden het heerlijk met Anne mee te leven in het verhaal van de roman. Ik hou van ze en ben ze eeuwig dankbaar.
