Het is bijna zover!!

Ooit, jaren geleden bedacht ik mij dat ik -als ik met pensioen was- wel een roman wilde schrijven.Intussen had ik zoveel meegemaakt en levenservaring van mijzelf en anderen opgedaan, daar kon je wel een boek mee vullen.

Maar ja, wie ben ik... zouden mensen een boek van mij willen lezen? geen idee, eerst maar eens schrijven dacht ik, daarna zien we verder.

Mijn hoofdpersonage werd 'geboren' in 2017, dat was het eerste jaar dat ik aan mijn boek begon. Ze kreeg de naam Anne. Dat vond ik een mooie naam. Omdat ik zelf ooit in Frankrijk gewoond had liet ik haar verhuizen van Frankrijk naar Nederland. In haar nieuwe huis gaf ik haar lieve buurvrouwen, vriendinnen die ze nooit gehad had. Ik gaf haar de liefste ex-man die ik kon bedenken en de allerliefste liefde die op haar pad kon komen. Ik gaf haar de liefste kinderen, de liefste schoondochter en schoonzoon en een kleinkind... Dat alles had ze nodig om het grootste trauma dat ik haar zou laten beleven, het leed uberhaupt te kunnen verwerken.

Het leed beleefde ze in Frankrijk, en om dat te laten herbe-leven reisde ik in de zomer van 2018 door Frankrijk naar de Pyreneeën. Tijdens de reis nam Anne het verhaal van mij over en ik schreef haar levensverhaal op, zoals het nu in het boek staat.

Intussen was mijn dochter ziek geworden, mijn eigen dochter, en ik kon niet verder schrijven of ik zou een kind met MS in het verhaal geschreven hebben. Pas nadat ik die klap verwerkt had kon ik verder met het boek. En toen...kwam de corona. Dus al was het boek nog zo oke, uitgevers sloten alle deuren, iedereen schreef een boek, de boekhandels waren dicht en bleven zitten met enorme bergen papier.

Ik heb mijn boek opzij gelegd en pas in voorjaar 2022 kwam ik in contact met Boekscout. Naar ik begreep waren zij een uitgever die de schrijvers in hun waarde laten. Geen voorschriften aan lengte van hoofdstukken en vrijheid van creatieve inbreng. De beperking hoeveelheid pagina's begreep ik wel, vaste boekenprijs en je boek moet door de brievenbus passen. Mijn schuldgevoel over de voorraden boeken die op de plank blijven liggen en de aanslag op de papier voorraad werd weggevaagd door het 'printing on demand' principe.

Nu is het zover. worstelend met cover, layout en binnenwerk, interpunctie, lettertype en uitlijning, rennen we richting de eindstreep. Voor de meiden van Boekscout een normale adrenaline rush, voor mij best spannend. 2 september is het zover.

Ik heb alle adressen die ik kende en die oke hebben gegeven in de promotie mail gezet en de gegevens voor het persbericht aangevuld met lokale kranten...wat nu nog?

Niks, afwachten en wandelen met de hond.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen